آقای فرماندار،من به میل شما نمی نویسم!

در انتقاد از موضع ضد رسانه ائی فرمانداری نکا /برای خبرنگار مستقل و آزاداندیش مهم نیست که به جلسه ای دولتی دعوت شود یا نشود، سوژه ی ما در خیابان ها و بازار و نزد مردم عادی است، ما برای مردم می نویسیم و درد آن ها را بازتاب می دهیم، اما در شان یک سیستم اداری نیست که نسبت به خبرنگاران با حب و بغض برخورد و گزینشی عمل کند.

از بدو ورود فرماندار جدید به شهرستان نکا، روندی مرسوم شده است که روابط عمومی این اداره جایگاه خود را ازیاد برده و در عرصه اطلاع رسانی ، روابط خصوصی با افرادی خاص برقرار کرده است.

این افراد خاص طبیعتا" خبرنگارهایی نیستند که قلم و نگارشی انتقادی نسبت به دستگاه های شهرستان دارند و در کنار نکات مثبت،عیب ها و ایرادهای کار را بازتاب می دهند؛اما مشکل این جاست که عالی جنابان فقط انتقادها را می بینند و آشفته می شوند و موضع عجیب و غریب می گیرند!

چنین رفتارهایی در نهایت ضربات جبران ناپذیری بر آن سازمان ها و جامعه وارد می کند. در واقع اگر روابط عمومی را علم مدیریت ارتباطات سازمانی بدانیم متوجه خواهیم شد که بحث ارتباطات بدون اخلاق و اعتماد بی معنا و بی مفهوم است.

*                               روبط عمومی یا روابط خصوصی؟

متاسفانه روابط عمومی فرمانداری نکا با نادیده گرفتن وظیفه ذاتی خود، با خاص نگری و گزینشی انتخاب کردن خبرنگاران، ارتباط برخی از خبرنگاران را با فرمانداری قطع کرده، به عده ای خاص که اهل تعریف و تمجیدند،چراغ سبز نشان می دهد و به تازگی خبرنگاران منتقد و مستقل را از لیست اسامی خبرنگاران مدعو خود حذف کرده و آنها را از شرکت در جلسات محروم می کند.

در همین راستا یکی از همکاران در یک سایت محلی نکا اذعان داشت:"مسئول روابط عمومی فرمانداری این شهرستان در پی درج خبر انتقادی شما در خصوص کم کاری در رفع مشکل زیر گذر چاله پل،واکنش نشان داده و تاکنون بیش از 8 بار تماس داشته که خبر را بردارید، و دیگر با خبرنگار مهروان نیوز همکاری نکنید!"

بعد از این اقدام، پیامکی را با این مضمون برای فرماندار نکا ارسال کردم:« با سلام خدمت فرماندار نکا،به اطلاع می رساند مسئول روابط عمومی فرمانداری نکا در حرکتی بدیع، دست به اعمال فشار به مدیران سایت های محلی به منظور حذف اخبار و گزارش های انتشار یافته انتقادی در حوزه شهرستانی به دلیل نزدیکی انتخابات و همچنین تهدید مدیران وبسایت های محلی به خاطر تعامل شان با بنده به این دلیل که دوستدار خبرنگار نیست و با وی همکاری نکنید، مبادرت ورزیده است. لازم به یاد آوریست در صورت ادامه این شرایط،به حتم موضوع را رسانه ای کرده و به مراجع بالاتر ارجاع خواهم داد."

پیش از ظهر یکشنبه گذشته به مناسبت روز ارتباطات، جلسه ای با حضور مدیر کل پست، فرماندار، جمعی از روسای ادارات شهرستان، روابط عمومی ها و عده ای از خبرنگاران برپا شد که غیر از من بقیه خبرنگارها را تلفنی دعوت کردند.

برای یافتن دلیل این اقدام نامناسب روابط عمومی فرمانداری نکا، بارها با شماره همراه و شماره دفتر مصطفی باقری تماس گرفتم که متاسفانه پاسخی نداد.پیامک هم فرستادم اما بی جواب ماند.

ناگزیر با شماره ای ناشناس تماس گرفتم،ولی با شنیدن صدای من باز هم پاسخی نداد!

این گله را باید از فرماندار شهرستان کرد که مگر بعضی ها خبرنگارترند که گزینش و به جلسات دعوت می شوند؟و مگر نکا چند خبرنگار دارد که این گونه غربال گری می کنید؟

مهم تر این که مگر تعریف خبرنگار این است که مرتب از سیستم شما تعریف و تمجید کند که این گونه تاب یکی- دو گزارش انتقادی را ندارید و موضعی دور از شان یک مسئول اتخاذ می کنید؟ و مگر در کار شما اشکال و ایرادی وجود ندارد و ما دروغ نوشته ایم؟

اخیرا" در سفر چهارم هیئت دولت که آقای شاعری به نکا آمده بود نیز به خبرنگاران بی احترامی شد و آن ها درخیابان ها سرگردان شدند و در نهایت با هزینه خود و پس از کلی معطلی خود را به محل پروژه ها رساندند! (البته تنها عده ای خاص، آن هم به خاطر رفاقت با روابط عمومی فرمانداری توانستند سرموقع حضور یابند).

*                                           من به میل شما نمی نویسم

اساس حکومت برپایه حضور و رضایتمندی مردم شکل می گیرد و ما خبرنگارها آمده ایم تا از مردم بگوییم و از حق آن ها دفاع کنیم.

خبرنگاران مستقل در نکا اصلا" اوضاع و احوال مناسبی ندارند و روابط عمومی فرمانداری هم این گونه چوب لای چرخ منتقدان می گذارد.

برای خبرنگار مستقل و آزاداندیش مهم نیست که به جلسه ای دولتی دعوت شود یا نشود،سوژه ی ما در خیابان ها و بازار و نزد مردم عادی است،ما برای مردم می نویسیم و درد آن ها را بازتاب می دهیم،اما در شان یک سیستم اداری نیست که نسبت به خبرنگاران با حب و بغض برخورد و گزینشی عمل کند.

آقای فرماندار؛ من به میل شما نمی نویسم، من دوباره از مرگ امیرمسیح ها در نکارود خواهم نوشت، از زیرگذر چاله پل خواهم نوشت، از مشکلات شهر و روستاهایم خواهم نوشت و...چه دعوتم کنید و چه نکنید.

نکته پایانی این که: روابط عمومی ها امروزه با تغییر کارکرد به روابط خصوصی و ملک شخصی مسئولان تبدیل شده اند و چند خطای بزرگ و استراتژیک را توامان مرتکب می شوند؛ اول اینکه از جیب و کیسه خلیفه تبلیغ خود می کنند، دوم اینکه حقایق و واقعیات ها را وارونه جلوه داده و قلب حقیقت می کنند، سوم اینکه بدعتی نامیمون برای روسای بعدی بر جای می گذارند و چهارم اینکه با اشاعه دروغ پایه های ایمانی دیگران را سست و خود را مقابل عدل الهی قرار می دهند.

به نظر می‏رسد کارکنان یا مدیران روابط عمومی برای برقراری ارتباط با رؤسا و مدیران سطوح بالاتر سازمان به دلیل نبوداعتماد متقابل، برای حفظ موقعیت خود و سازمان خود، به جای ایجاد یک رابطه دو جانبه و شکاف که مبتنی بر اعتماد متقابل باشد به چاپلوسی روی می‏آورند؛ غافل از اینکه چاپلوسی اگر چه به ذائقه غالب افراد خوش می‏آید، اما سمّ مهلک یک ارتباط صادقانه و شفاف و آغاز دو رویی و فریبکاری و زدوبندهای پشت پرده است.(أَلَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرى-قرآن کریم،سوره علق‏ ) 

به قلم/سیده نصیبه دوستدار