سیلیِ سیل+ یک توضیح

سیلیِ سیل+ یک توضح

 دوباره آسمان رخ درهم کشید، بغضش ترکید و اشک‌هایش جاری شد، و وای اگر دل آسمان هم بشکند، دیگر کسی از آه جانکاه او در امان نیست.

باز همان داستان سیل ۹۱ تکرار شد، باز هم همان حرف های همیشگی مسئولان، مردم اما بهتر حرف می زنند، می دانند که مسئولان خوب کار نکردند و به آنها خسارت زدند.

سه سال است که بخشهایی از بهشهر طعمه ی سیل می شود، سه سال است که آقایان منابع طبیعی به جای رفتن به سازمان خود و حل این بحران، فقط بلدند به آقای ایکس و ایگرگ تکیه کنند و در جلسات، به ارادتمندان خود چشمک و نیشخند بزنند، در جلسات متعدد بهشهر، از مدیر اداره ی منابع طبیعی این شهرستان به عنوان یکی از مدیران نالایق یاد می شود، اما این بشر به دلیل پشت گرمی خود به "آق دایی" که او هم چند صباحی دیگر به عمرش باقی نمانده است، در کارهای خود سهل انگاری می کند. کاش مسئولان بهشهر اینهمه که به فکر صندلی و جیب خود هستند و گاه از فرط رویاپردازی خوابشان می برد؛ به فکر مردمی باشند که دوبار است خانه هایشان را در گل و لای و آب، می بینند. باز جای شکرش باقی است که این اتفاق نامبارک در شب نبود و تلفات جانی نداشتیم.

حضرت محمد(ص) فرمودند: "لایلدغ المؤمن من جحر مرتین" یعنی مؤمن از یک سوراخ دو دفعه گزیده نمى شود!

حالا شما مسئولان، در جلسات به یکدیگر تعارف کنید که؛ آخه مردم مومن! ... و شما آقای مدیری که چند بار است در بهشهر سیل به راه انداخته ای شما بویی از ایمان نبردید، باید بروی و خودت را از بند بندگی غیر خدا آزاد کنی تا آنوقت بتوانی آزادانه تصمیم بگیری و به فکر مردمی باشی که خسارتهایشان به گردن توست.

... و بدان که مومن آزاد است، و بنده‌ی غیر خدا، منافق است.

یـک تــوضــــیح:

گاه فرصت اندک است و کارهای نیمه‌کاره فراوانند، اما باید اولویت‌بندی کرد، یکی دور روز در شهرستان ساری کار شخصی داشتم، هنوز هم تمام نشده، مطلب "سیلیِ سیل" نیاز به چند نکته داشت که به‌خاطر کمبود وقت، آن را به حالت ثبت موقت نگه داشتم و امروز پس از چند روز، وقتی به دست آمد تا دوباره مطلب را ثبت کنم.

مدیر وبلاگ پرنیان خودم هستم و برای یکی- دو روز، بنا به دلیلی نخواستم یک متنی روی خروجی باشد، بعد دیدم دوستان، با کمال ادب گفتند که چرا حذفش کردی؟ و آنها که خودشان را گاه مستقل و گاه(...) و گاه یک دشمن معرفی می‌کنند، بد و بیراه نوشتند. البته خواندن این مطالب برای من عادی شده است.

قسمتی از متن قبلی را حذف کردم و به‌جای آن بخش دیگری را در قالب توضیحات، اضافه کردم که دلیلی بر نوشتن آن مطالب است.

و اما یک توضیح؛ اینکه در سیل سال ۹۱، سازمان منابع طبیعی و اداره‌ی مطبوعش مقصر اصلی شناخته شده بودند حرفی نیست، در سیل امسال هم منابع طبیعی نقش برجسته ای داشت، زیرا هجوم چوب‌ها و گل و لای در منازل مسکونی و سطح شهر حاکی از این است که منابع طبیعی نتوانسته است با طرح‌های آبخیزداری متناسب در مناطق جنگلی و سرچشمه، از تکرار فاجعه ای دیگر جلوگیری کند.

سکوت اداره‌ی منابع طبیعی بهشهر در برداشت غیر اصولی از سنگ‌های یکی از رودخانه‌های بالادست و انتقال آن به یکی از شرکتهای منطقه برای احداث یک پروژه ملی، که با همکاری افراد ذی‌نفوذ انجام شد، یکی از تخلفات است.

کوتاهی و نادیده گرفتن حقوق منابع طبیعی در منطقه«فک‌استل» در حالیکه اراضی تصرف شده جزو منابع ملی است و حتی پرونده‌ آن در دادگاه ویژه زمین‌خواری هنوز باز است، یکی دیگر از موارد سهل‌انگاری منابع طبیعی شهرستان است.

در روستای کیاسر نیز ورود زمین‌خواران بیداد می کند، عده‌ای با اختلاط اراضی خریداری شده و اراضی ملی، برای خود بازار کسب و کار به راه انداخته‌اند؛ زیرا منابع طبیعی سکوت اختیار کرده و امیدواریم سکوت ایشان نشانه‌ی ذینفع بودن نباشد!؟

هر روزه در اراضی بالادست شهرستان بهشهر، شاهد افزایش چراغ‌ها هستیم و شب‌هنگام اگر نگاهی به کوهستان بیندازید، چراغ‌های روشنی را در دل جنگل خواهید دید که بخش اعظم آن، ساخت و ساز غیرمجاز و تجاوز به عرصه‌های منابع طبیعی و ملی است.( مثلاً در بالادست میدان قدس و قنبرآباد)

بگذریم از سودجویانی که درختان را آتش می‌زنند و بر اراضی کشاورزی خود می‌افزایند، بگذریم از قطع بی‌رویه درختان، بگذریم از تعاملات، و بگذریم از ... و باز هم بگذریم!

اما از تخلفات نمی‌گذریم، منابع طبیعیِ ما امانتی است در دستان مدیران امور جنگل‌ها، اراضی و منابع ملی و طبیعی، صیانت از این منابع، صیانت از کشور است و سهل‌انگاری در آن، آنهم از سوی مدیرانی که سالهاست در این عرصه کار می‌کنند، هم‌ردیف همدستی با متجاوزان منابع طبیعی و خیانت به مملکت است.

بگذارید درختان نفس بکشند، تا مردم جهانِ ما نیز بهتر تنفس کنند... .